Je geloof (en) communiceren

Nou blog ik niet graag over mijn geloof :) maar dat heeft niets met de inhoud van dat geloof te maken. Sowieso nogal lastig frequent wat blogsels internet op te sturen want vind de inspiratie maar eens. Of schift die inspiratie maar eens goed! Er komt zoveel op me af… Om gek van te worden.

Ik blog niet graag over mijn geloof omdat het zo snel belerend over kan komen. Ik ben per slot van rekening geen dominee of spreker maar slechts een christen als je dat al 'slechts' kan noemen. Maar goed, er komt dus erg veel op me af.

Zo ook internetevangelisatie. Niet in de laatste plaats omdat ik zaterdag 3 juli samen met enkele anderen project ‘samen internetevangeliseren’ willen gaan uitvoeren. Niet meer dan gewoon bij elkaar gaan zitten en christen-zijn op internet zoals je hier kunt lezen: http://www.navida.nl/samenevangeliseren.html maar toch iets waar ik nog niet zoveel over gehoord heb. Ik hoop dat het aanstekelijk gaat werken!

Toch wil ik dit enigszins terzijde hebben, want het zou hier moeten gaan over wat je met je geloof kunt doen via deze manier van communiceren: internet. Er is wat over gepraat online (twitter, http://www.imission.nl/, christelijkeblog.punt.nl , www.agapemedia.nl ) en dan kom ik ook de vraag tegen die een gevoel lijkt te verwoorden: kan dat eigenlijk wel zo onbevangen als het lijkt: je geloof delen via internet? De kerk op internet bezig laten zijn, bijvoorbeeld via twitterberichten tijdens de dienst?

Ik ga het ‘probleem’ nu gewoon eens op een andere manier benaderen: hoe komt het toch dat alles behalve het Goede Nieuws zo gemakkelijk te verspreiden is via internet? Een Hyves WK-poule?! Hop: 254.000 Nederlandse deelnemers. De meest bekeken foto’s op Hyves laten vooral stoere of vaak onberispelijke gasten zien, Twitter gaat vooral over de ‘actuele zaken’ maar die worden dan weer bepaald door wat de twitteraars leuk vinden en de rol van internet voor de porno-industrie mag geen verrassing meer zijn.

Ik noem deze zaken niet om ze te veroordelen maar om te ontdekken waarom er zo gemakkelijk een groei in lijkt te zijn en te blijven en ook waarom dat zo lastig gaat voor de boodschap die gelovigen willen verspreiden. Het gaat in dit stuk ook niet over een pasklaar antwoord maar meer over een gedachte waar ieder mee kan doen wat ie wil :)

Ik denk dat het verschil er niet alleen in ligt dat men op internet gemakkelijker openstaat voor de genoemde onderwerpen zoals nieuws waarop je anoniem kunt schieten of seks. Nadenken over geloof, eeuwigheid en afhankelijkheid van een hogere macht lijkt alleen interessant als er voor de persoon in kwestie geen nadelige uitkomsten mogelijk zijn. Het ligt er ook aan wat de medegelovigen van het medium vinden! Dat is denk ik waarom er zo weinig vanuit gevestigde christelijke organisaties, vooral wanneer zij zich aan een bepaalde richting verbonden hebben, actief ondernomen wordt onder de medemens op internet.

Wel vanuit een eigen site, bijvoorbeeld. Veel statische informatie is daar te vinden. Antwoorden op vragen waarvan je maar mag hopen dat ze gesteld worden. Eigenlijk kun je dan beter gaan kijken welke vragen er gesteld worden en die dan ter plekke beantwoorden! Toch? Maar worden die vragen dan gesteld aan de mensen van die kerksite? Geen idee. Daar zijn weinig cijfers over bekend. Wat je wel ziet is dat mensen op openbare plaatsen met elkaar praten over zaken die met het geloof te maken hebben. Dus eigenlijk ‘op straat’.

Maar dan doet zich het opmerkelijke fenomeen voor dat kerkmensen, gelovigen, straatevangelisatie helemaal top vinden. Een must-do om de mensen te vertellen van de liefde van de Heer voor hen. Toch een plaats waar men in de openbaarheid treed. Waar anderen kunnen meeluisteren en meepraten. Waar je niet weet wie je tegen gaat komen, wie jou wellicht zou kunnen beschadigen met zijn of haar opmerkingen t.a.v. jouw boodschap. Hoe zit het dan met het gevoel wat er heerst over internet-evangelisatie? Vertellen over je geloof op Twitter? De boodschap vanuit de dienst op internet doorgeven in korte kernachtige bewoording bijvoorbeeld? Wat is er dan nog mis met het georganiseerd evangeliseren op fora en in Hyvesgroepen? Waarom zou je dat als gemeente niet eens organiseren?

Ik ben zeer benieuwd, en help daar dan ook graag aan mee, wat voor inhaalslag internetevangelisatie de komende tijd mag gaan maken. Of we de overwegingen ook kunnen loslaten die lijken te voorkomen dat we enthousiast met dit medium aan de gang gaan. Dat het mogelijk is het internet net zo te accepteren als de televisie of de radio. Want het gaat immers om de inhoud? Wat zit er in de fles (het medium), gif of schoon drinkwater? Wie mag bepalen wat er in gaat en waardoor laat je je tegenhouden?

Waar ik vaak aan denk de laatste weken is: maak het onbekende bekend in je eigen gelederen. Dat die mensen die het onbekende internet een gevaar vinden, bekend worden met dit medium en in gaan zien dat het een zeer bruikbaar medium is. Een handig hulpmiddel om zeer veel mensen in één keer te bereiken met de boodschap die ook elke zondag van de kansel klinkt. Ik las ergens: wat goed is voor jou kun je toch niet zomaar voor jezelf houden? Grijp met elkaar de kansen die er liggen, ook in de nieuwe manieren van communicatie die de maatschappij aan ons aanbiedt.