Maak van een plan niet het doel
Soms heb je ineens iets heel erg duidelijk. Dat hoeft nog niet eens iets heel erg moeilijks te zijn maar toch, het plaatje is ineens een stuk helderder geworden dan het altijd al voor je was. Misschien moet ik me wel schamen. Misschien wel gewoon verder gaan waar ik gebleven was maar dan zien we dan wel weer.
Wat het was?
Gods plan is niet hetzelfde als Gods doel. Sterker nog: Gods doel was er eerst, toen kwam Gods plan om weer bij dat doel te komen. Hoe vaak heb ik dat plan wel niet als doel gezien? Kan het zijn dat daardoor juist dat plan niet goed genoeg ten uitvoer gebracht kon worden?
Gods plan
De wereld (dat is dus méér dan alleen 'de mensheid') is als het ware uit Gods handen gerukt door de misleiding van de duivel. Omdat de keuze van de mens dit veroorzaakt heeft moest er een plan komen waarin een onberispelijk mens (in 1 Johannes 3:5 lees je het ook) zichzelf zou geven zodat de rest vrijuit kon gaan. Het zou dan ook niet logisch zijn geweest als God de duivel gestraft had maar de mens er verder niet op aangesproken had. Een gijzeling is wat anders. Dan pak je de gijzelnemer op en laat je de gegijzelde vrij en blij weer naar huis teruggaan.
Gods doel
Maar dat is niet het doel wat God heeft met jou en mij. Het doel wat Hij altijd heeft gehad zelfs, nog vóór er enige sprake was van een misleiding van de duivel. Het doel wat in de Bijbel al te zien is in het eerste boek, Genesis. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat het meeste wat je in de Bijbel terug vindt vooral te maken heeft met, of wijst naar Gods plan.
Genesis
Als je kijkt naar Genesis dan zie je een paar bladzijden lang een prachtige beschrijving van hoe God de wereld maakte en alles wat daar naar Zijn inzicht op zou moeten gebeuren. Licht (niet donker, dat was er als vanzelf) werd er gemaakt. De aarde werd gemaakt met geen enkel stuk droog land. God maakte het zo dat er ook droog land beschikbaar kwam. Dan was er, zoals we weten, nog allerlei leven nodig, van plant tot dier en er werden verschillende doelen gesteld, alsof alles gemaakt werd tot één groter doel. De hemellichten kregen als doel te heersen over dag en nacht. De dieren in de zee en in de lucht volgen. Zij krijgen zelfs een duidelijk zegen mee. Zij dienen zich vooral te vermenigvuldigen. Een dag later zijn er dan de landdieren in grote verscheidenheid. Tot slot volgt de mens. Dan de rustdag.
Zeer goed was het
Het was zeer goed, lezen we dan. Als in: het is af. Nu kunnen we van dit werk uitrusten, zegt God tegen elkaar (ha, dat schrijft wel gek hoor). Dan lijkt het alsof we even op een stuk van die schepping inzoomen in Genesis 2. We zoomen in op de mens. De mens moet een keuzemogelijkheid hebben (de boom van de kennis van goed en kwaad). Oeh, interessant! Het hebben van een keuze valt binnen Gods plan! God besloot ook: hij mocht hij niet alleen zijn en kreeg een vrouw, ook dit valt binnen Gods doel.
Vanuit ons perspectief 'ontbrak' er nogal wat in die tijd dat zij daar samenleefden. Er was geen jaloezie, schaamte, leugen en bedrog, hebberigheid, haat, noem maar op. En toch was de schepping af. Dus alles wat er daarna bijgekomen is zou je gerust zinloos kunnen noemen. Het heeft geen zin om dat erbij te hebben want de schepping is al af. Het doel is al bereikt.
De zondeval
In het derde hoofdstuk van Genesis zie je volgens mij het meest duidelijk wat Gods doel met de wereld was, juist op het moment dat er iets gebeurde wat niet in het doel van de schepping paste. God roept namelijk zijn schepping bij zich. Blijkbaar was het al een gewoonte van Hem om samen te zijn met zijn schepping en met hen door de speciaal voor hen aangelegde tuin te wandelen! 'Waar ben je?' roept God door de tuin. Dáár zie je al de verwijdering door de zonde, de schaamte, de hebzucht, het bedrog in al zijn gruwelijke grauwheid verschijnen, om nooit meer weg te gaan...
Evangeliseren
Nooit meer? Wél dus. Daar was dat plan voor weet je nog? Maar is dat dan Gods doel met jou? Wellicht ben je druk doende met het verspreiden van het Goede Nieuws van Jezus Christus maar mis je een stuk plezier, een stuk persoonlijke omgang met je Maker. Toch denk ik dat dat je doel is. Waarvoor je geboren bent. Genieten van het leven, samen met God. Uitdagingen aangaan in je leven, samen met God. Met elkaar zijn, in je huwelijk, in je gemeente, in je vriendschappen, met je kinderen, samen met God.
Dan kun je aan het werk zijn (samen met God) of een fietsrit door de stad maken (samen met God). Dan kun je op een podium staan bij 'Holland's Got Talent' (samen met God) of krijg je een moeilijke boodschap van je dokter (samen met God). Dan ben je met je familie op stap met een familieweekend (samen met God) of geef je les (samen met God) aan een klas vol onstuimige blagen, die als ware barometers elke weersverandering haarfijn aanvoelen en dit in alle hevigheid proberen uit te beelden... Je loopt niet alleen.
Je doet alles in Gods licht. Vergeven. Moeilijke gesprekken. Je worsteling met een verslaving. Of met een verlangen. Dingen die belangrijk waren veranderen doordat God naast je loopt. Doordat je je op elk moment, met elk probleem, tot Hem kunt wenden. En dat je wéét dat Hij je hoort. Het zal je instelling veranderen. Hoe kijk je nog naar onrecht wat jou is aangedaan? Naar iets wat een ander heeft en wat jij ook zou willen hebben? Naar ziekte? Naar de dood. Als God bij je loopt?
De gemeente
Ook voor de kerk denk ik dat deze bewustwording is zoals het moet zijn want we zien het al in de eerste gemeenten. De boodschappers (apostelen) verspreidden het Goede Nieuws, onder anderen door wonderen te doen. De gemeente was een hechte groep die een sterke verbinding met elkaar voelden. Zij waren gemeente door zich te richten op God en op elkaar. Zij waren vrolijk en gaven ruimhartig. Zij stonden daardoor in de gunst bij het hele volk! Niet speciaal door hun goede nieuws maar door de manier waarop zij zichtbaar waren in de maatschappij om hen heen. "De Here voegde dagelijks toe" lezen wij aan het slot van dit Bijbelgedeelte...
Hun wandelen met God maakte hen tot een natuurlijke aantrekkingsbron voor de mensen die met hen te maken kregen of het van een afstand zagen. Daarom: ik denk dat het allereerst het belangrijkste is om tot je doel te komen. Een nieuwe schepping te zijn, zichtbaar content met je positie, door Jezus Christus, wandelend met God, je uitstrekkend naar je naaste.
Zo doen we al, als vanzelf, mee in het plan van God, om de rest van de mensheid te redden van een eeuwig oordeel. Om nog meer mensen te laten genieten van dit leven samen met God.
Wat het was?
Gods plan is niet hetzelfde als Gods doel. Sterker nog: Gods doel was er eerst, toen kwam Gods plan om weer bij dat doel te komen. Hoe vaak heb ik dat plan wel niet als doel gezien? Kan het zijn dat daardoor juist dat plan niet goed genoeg ten uitvoer gebracht kon worden?
Gods plan
De wereld (dat is dus méér dan alleen 'de mensheid') is als het ware uit Gods handen gerukt door de misleiding van de duivel. Omdat de keuze van de mens dit veroorzaakt heeft moest er een plan komen waarin een onberispelijk mens (in 1 Johannes 3:5 lees je het ook) zichzelf zou geven zodat de rest vrijuit kon gaan. Het zou dan ook niet logisch zijn geweest als God de duivel gestraft had maar de mens er verder niet op aangesproken had. Een gijzeling is wat anders. Dan pak je de gijzelnemer op en laat je de gegijzelde vrij en blij weer naar huis teruggaan.
Gods doel
Maar dat is niet het doel wat God heeft met jou en mij. Het doel wat Hij altijd heeft gehad zelfs, nog vóór er enige sprake was van een misleiding van de duivel. Het doel wat in de Bijbel al te zien is in het eerste boek, Genesis. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat het meeste wat je in de Bijbel terug vindt vooral te maken heeft met, of wijst naar Gods plan.
Genesis
Als je kijkt naar Genesis dan zie je een paar bladzijden lang een prachtige beschrijving van hoe God de wereld maakte en alles wat daar naar Zijn inzicht op zou moeten gebeuren. Licht (niet donker, dat was er als vanzelf) werd er gemaakt. De aarde werd gemaakt met geen enkel stuk droog land. God maakte het zo dat er ook droog land beschikbaar kwam. Dan was er, zoals we weten, nog allerlei leven nodig, van plant tot dier en er werden verschillende doelen gesteld, alsof alles gemaakt werd tot één groter doel. De hemellichten kregen als doel te heersen over dag en nacht. De dieren in de zee en in de lucht volgen. Zij krijgen zelfs een duidelijk zegen mee. Zij dienen zich vooral te vermenigvuldigen. Een dag later zijn er dan de landdieren in grote verscheidenheid. Tot slot volgt de mens. Dan de rustdag.
Zeer goed was het
Het was zeer goed, lezen we dan. Als in: het is af. Nu kunnen we van dit werk uitrusten, zegt God tegen elkaar (ha, dat schrijft wel gek hoor). Dan lijkt het alsof we even op een stuk van die schepping inzoomen in Genesis 2. We zoomen in op de mens. De mens moet een keuzemogelijkheid hebben (de boom van de kennis van goed en kwaad). Oeh, interessant! Het hebben van een keuze valt binnen Gods plan! God besloot ook: hij mocht hij niet alleen zijn en kreeg een vrouw, ook dit valt binnen Gods doel.
Vanuit ons perspectief 'ontbrak' er nogal wat in die tijd dat zij daar samenleefden. Er was geen jaloezie, schaamte, leugen en bedrog, hebberigheid, haat, noem maar op. En toch was de schepping af. Dus alles wat er daarna bijgekomen is zou je gerust zinloos kunnen noemen. Het heeft geen zin om dat erbij te hebben want de schepping is al af. Het doel is al bereikt.
De zondeval
In het derde hoofdstuk van Genesis zie je volgens mij het meest duidelijk wat Gods doel met de wereld was, juist op het moment dat er iets gebeurde wat niet in het doel van de schepping paste. God roept namelijk zijn schepping bij zich. Blijkbaar was het al een gewoonte van Hem om samen te zijn met zijn schepping en met hen door de speciaal voor hen aangelegde tuin te wandelen! 'Waar ben je?' roept God door de tuin. Dáár zie je al de verwijdering door de zonde, de schaamte, de hebzucht, het bedrog in al zijn gruwelijke grauwheid verschijnen, om nooit meer weg te gaan...
Evangeliseren
Nooit meer? Wél dus. Daar was dat plan voor weet je nog? Maar is dat dan Gods doel met jou? Wellicht ben je druk doende met het verspreiden van het Goede Nieuws van Jezus Christus maar mis je een stuk plezier, een stuk persoonlijke omgang met je Maker. Toch denk ik dat dat je doel is. Waarvoor je geboren bent. Genieten van het leven, samen met God. Uitdagingen aangaan in je leven, samen met God. Met elkaar zijn, in je huwelijk, in je gemeente, in je vriendschappen, met je kinderen, samen met God.
Dan kun je aan het werk zijn (samen met God) of een fietsrit door de stad maken (samen met God). Dan kun je op een podium staan bij 'Holland's Got Talent' (samen met God) of krijg je een moeilijke boodschap van je dokter (samen met God). Dan ben je met je familie op stap met een familieweekend (samen met God) of geef je les (samen met God) aan een klas vol onstuimige blagen, die als ware barometers elke weersverandering haarfijn aanvoelen en dit in alle hevigheid proberen uit te beelden... Je loopt niet alleen.
Je doet alles in Gods licht. Vergeven. Moeilijke gesprekken. Je worsteling met een verslaving. Of met een verlangen. Dingen die belangrijk waren veranderen doordat God naast je loopt. Doordat je je op elk moment, met elk probleem, tot Hem kunt wenden. En dat je wéét dat Hij je hoort. Het zal je instelling veranderen. Hoe kijk je nog naar onrecht wat jou is aangedaan? Naar iets wat een ander heeft en wat jij ook zou willen hebben? Naar ziekte? Naar de dood. Als God bij je loopt?
De gemeente
Ook voor de kerk denk ik dat deze bewustwording is zoals het moet zijn want we zien het al in de eerste gemeenten. De boodschappers (apostelen) verspreidden het Goede Nieuws, onder anderen door wonderen te doen. De gemeente was een hechte groep die een sterke verbinding met elkaar voelden. Zij waren gemeente door zich te richten op God en op elkaar. Zij waren vrolijk en gaven ruimhartig. Zij stonden daardoor in de gunst bij het hele volk! Niet speciaal door hun goede nieuws maar door de manier waarop zij zichtbaar waren in de maatschappij om hen heen. "De Here voegde dagelijks toe" lezen wij aan het slot van dit Bijbelgedeelte...
Hun wandelen met God maakte hen tot een natuurlijke aantrekkingsbron voor de mensen die met hen te maken kregen of het van een afstand zagen. Daarom: ik denk dat het allereerst het belangrijkste is om tot je doel te komen. Een nieuwe schepping te zijn, zichtbaar content met je positie, door Jezus Christus, wandelend met God, je uitstrekkend naar je naaste.
Zo doen we al, als vanzelf, mee in het plan van God, om de rest van de mensheid te redden van een eeuwig oordeel. Om nog meer mensen te laten genieten van dit leven samen met God.
Reacties